Strategia kosmosu

Autor: Jarosław Gronert

Prezentujemy fragment książki Jarosława Gronerta Strategia kosmosu, wydanej w grudniu 2007 r., poświęconej relokacji, astrokartografii i przestrzeni lokalnej.

Relokacyjne i astrokartograficzne doświadczenia wykazują, że w każdej krainie, do której się relokujemy, można uruchomić inny zakres mocy zawartych w kosmogramie urodzeniowym. Dlatego warto znać kosmogram natalny i jego relokacyjne modyfikacje, zanim zapadną ważne emigracyjne (lub tylko turystyczne) decyzje naruszające chwiejną równowagę woli i przeznaczenia.

Dzięki dobrze przemyślanej relokacji można zmaksymalizować lub zminimalizować wpływ nadchodzących tranzytów i progresji. Poprzez wyjazd w mądrze wybrane miejsca świata wyjść im naprzeciw, lub umykać przed ich nieporządanym wpływem. Układ Słoneczny stanowi dla Ziemi najbardziej wyczuwalną i czynną cząstkę Kosmosu. Astrologia ukazuje powiązania ziemskich procesów życiowych z pulsującymi nieustannie cyklicznymi zmianami w obrębie tegoż Układu. Obserwowany przez nas ruch planet przemierzających niebiańskie szlaki jest wynikiem ich własnego obiegu wokół centralnie położonego Słońca oraz wynikiem ruchu wirowego Ziemi dookoła własnej osi. Wszystkie te rodzaje ruchów (drgań kosmosu) mogą służyć do oceny otaczającej człowieka rzeczywistości. Pozwalają one opisać predyspozycje człowieka, z którymi przyszedł na świat oraz możliwości i kierunki ich rozwoju, występujące w określonych przedziałach czasowych - w różnych miejscach świata.

Horoskop to symboliczna kosmiczna fotografia, będąca obrazem nieba obserwowanego w momencie i miejscu urodzenia. To zatrzymany w kadrze (w chwili narodzin) kosmiczny film z przemieszczającymi się nieustannie planetarnymi aktorami, prezentującymi swoje możliwości na zodiakalnej scenie przed ziemską widownią, żywo reagującą na przedstawiany jej spektakl, w którym - chcąc nie chcąc - człowiek sam uczestniczy.

Astrologia funkcjonuje w oparciu o ruchy, jakie wykonuje Ziemia w przestrzeni kosmicznej. Ruch obiegowy naszej planety wokół Słońca wyznacza znaki zodiakalnego kręgu, a ruch wirowy wokół własnej osi - domy horoskopu. Wszystkie obiekty zaznaczone na horoskopowym diagramie są obserwowane z punktu widzenia naszego "ziemskiego wehikułu", mknącego nieustannie przez Kosmos. Wszelkie astrologiczne obliczenia niezbędne do wykreślenia horoskopu wykonywane są dla środka naszej planety oraz dla określonych miejsc na jej powierzchni. Dopóki człowiek żyje wyłącznie na planecie Ziemia, astrologia siłą rzeczy musi być geocentryczna, a dokładniej topocentryczna i homocentryczna.

W astrokartografii i relokacji większą wagę przykładamy do domifikacyjnych przekształceń, a nie do zodiakalnego rozkładu planetarnych energii. Jest tak dlatego, że w kosmogramach relokacyjnych nie ulegną zmianie położenia planet w znakach zodiaku. Zmieni się tylko lokalizacja ciał niebieskich w domach horoskopu. W domach relokacyjnych, a więc innych niż w kosmogramie urodzeniowym, planety będą oddziaływać silniej lub słabiej niż w horoskopie natalnym. Także międzyplanetarne aspekty reloskopu zmienią zakres swego oddziaływania (bez zmiany odległości kątowej między planetami) w stosunku do radiksu.

Porównanie kosmogramu natalnego z relokacyjnym oznacza porównanie obu różniących się od siebie domifikacji. Relokacja oznacza zmianę tej rzeczywistości, którą tworzy kosmogram urodzeniowy. W pełni zinterpretowany horoskop urodzeniowy jest sumą możliwości zawartych w przeznaczeniu globalnym, modyfikowanym możliwościami zmiennego przeznaczenia lokalnego, aktualizowanego wpływem progresji i tranzytów.

Z reguły znacznie większe domifikacyjne przesunięcia występują przy podróżach w kierunkach wschodnim lub zachodnim (równoleżnikowo) niż północnym lub południowym (południkowo). Kosmogram relokacyjny to inny wymiar rzeczywistości określonej radiksem, a mapa astrokartograficzna to wielowymiarowa struktura tejże rzeczywistości.

Astrologiczna relokacja to symboliczna wędrówka "własnego terytorium" i jego uwarunkowań po obszarach naszego globu, a astrokartografia to zbiór horoskopowych możliwości tworzących infrastrukturę globalnego obywatelstwa. Mapa astrokartograficzna z wszelkimi jej reloskopami pozostaje w rezonansie do horoskopu urodzeniowego.

W kosmogramie relokacyjnym zmieni się domifikacyjny "punkt widzenia" planetarnych bogów i "adresy", pod które będą docierać ich wpływy. Efekty będą podobne, jak w polityce po zmianach ekip rządzących - nowy król z nowej stolicy wywierał będzie inny wpływ na podległe sobie tereny niż jego poprzednik.

Relokacja i astrokartografia w synastrii
Zastosowanie nowych, wypracowanych jeszcze w drugiej połowie XX wieku astrologicznych narzędzi - relokacji i astrokartografii, pozwala odświeżyć spojrzenie także i na kosmiczną problematykę związków międzyludzkich. W nowoczesnej astrologii synastrycznej uwzględniać należy nie tylko urodzeniowe horoskopy porównawcze, ale warto wzbogacić ich interpretację o przekształcenia relokacyjne.

Zupełnie odmiennie należy spojrzeć również na dział synastryczny astrologii relokacyjnej i astrokartograficznej. Może się przecież tak zdarzyć, że dwie osoby urodzone w różnych krajach i posiadające Ascendenty w różnych znakach, mają relokacyjne ich koniunkcje w KAŻDYM miejscu naszego globu! Gdziekolwiek razem pojadą - to zawsze ich Ascendenty pozostaną w relokacyjnej koniunkcji - co z pewnością ułatwi im kształtowanie wspólnego punktu widzenia na zmieniającą się rzeczywistość.

Przykładowo: osoba "A" urodzona w Warszawie z Asc 50 Skorpiona i osoba "B" urodzona w Londynie z Asc 200 Wagi. Gdy osoba "A" pojedzie do Londynu, to jej relokacyjny Asc znajdzie się w 200 Wagi. Gdy zaś osoba "B" znajdzie się w Warszawie, to jej Asc relokowany zmieni się na 50 Skorpiona.

Osoba "C" urodzona w San Francisco ma Asc w 14,50 Raka, "D" urodzona w Moskwie w 140 Skorpiona, i "E" pochodząca z Pekinu 70 Wodnika. Wszystkie te osoby (A, B, C, D, E), gdziekolwiek się razem znajdą, będą mieć ułatwiającą silny wzajemny kontakt koniunkcję relokacyjnych ascendentów.

Pabianice, grudzień 2007 r.